Fatih Sultan Mehmet Şiirleri

Fatih Sultan Mehmet başarılı devlet yönetiminin yanı sıra edebi kişiliği ile de tarihe yer etmiş padişahlardandır. Yazdığı aşk şiirleri ile adından söz ettiren Fatih Sultan Mehmet Han aşk şiirleri konusunu sizin için derledik. Konunun devamında en çok dikkat çeken Fatih Sultan Mehmet şiirleri ve anlamlarını bulabilirsiniz…

İyi bir eğitim almış olan Fatih Sultan Mehmet, Avni mahlası ile pek çok şiir kaleme almıştır. Aldığı eğitimin kalitesi yazdığı şiirlerden de anlaşılan Fatih Sultan Mehmet, şiirlerinde daha çok Arapça ve Farsça kelimelere yer vermiştir. Günümüze kadar ulaşan Divan adındaki eserinde 2. Mehmet’e ait 70 adet eser bulunuyor. Bu eserlerden öne çıkan Fatih Sultan Mehmet aşk şiirleri örnekleri şu şekildedir…

Kimsesiz Hiç Kimse Yok

Hiç kimse yok kimsesiz

Herkesin var bir kimsesi

Ben bugün kimsesiz kaldım

Ey kimsesizler kimsesi

 

Kimse aradığım yollarda

Kimsesizlik kimsem oldu

Dinsin artık hicranın cana

Kimse aradığım yollar

Kimsesiz kimselerle doldu

Cananına Kasteder

Bağda gülden bahseden yanağını kasdeder

Serviden söz açanlar endamını kasdeder

 

Dilbere vasıl olmak dar-ı dünyadan murad

Aşık aşkın derdi ile dermanını kasdeder

 

Bu fani dünya için değmez kuru kavgaya

Ecel ki bu dünyanın ziyanını kasdeder

 

Yıldızlardan yücedir gözyaşı eşiğinde

Bu bulutlar ahımın dumanını kasdeder

 

Ey Avni beyti bozma bahsi ağyar eyleyip

Şiir o ki sadece cananını kasdeder

 

Bu fani dünya için değmez kuru kavgaya

Ecel ki bu dünyanın ziyanını kasdeder

Gözümden akan yaş mıdır kan mıdır

Lebun yadına lal-u mercan mıdır

 

Gönülde ne var ise faş etti göz

Seni sevdiğim yar pinhan mıdır

 

Gözüm ile derya nice bahseder

Gözüm gibi ol gevher efşan mıdır

 

Gönül ızdırap ile oldu helak

Gelin görün ol afeti can mıdır

 

Demiş Avni’ye ben cefa etmezem

Ona cevreden yoksa devran mıdır

 

Aşk İle Viran İden Gönlini Ma’mûr İstemez

Aşk ile viran iden gönlini ma’mûr istemez

Hâtırın mahzûn iden bir lahza mesrur istemez

 

Hâk-sâr olup hevâ ile gubâr olan gönül

Hâk-i râh-ı yârdan bir dem özin dûr istemez

 

Hoş gören âkil fena tavrını şöhret gözlemez

Künc-i uzlet isteyen kendüyi meşhur istemez

 

La’l-i nâba meyi kılmaz bağrını pür-hûn iden

Dâmenin pür-eşk iden lü’lü-yi menşur istemez

 

Aşk nakdi bir hazînedür ana yokdur zeval

Mâlik olan ‘Avniyâ bir gence gencûr istemez

 

Sâkiyâ Mey Sun Ki Bir Gün Lâlezâr Elden Gider

Sâkiyâ mey sun ki bir gün lâlezâr elden gider

İrüşür fasl-ı hazan bâg ü bahâr elden gider

 

Her nice zühd ü salâha mail olur hâtırum

Gördügümce ol nigân ihtiyar elden gider

 

Şöyle hâk oldum ki âh itmeğe havf eyler gönül

Lâ-cerem bâd-ı sabâ ile gubâr elden gider

 

Gırra olma dilberâ hüsn ü cemâle kıl vefa

Baki kalmaz kimseye nakş ü nigâr elden gider

 

Yâr içün agyâr ile merdâne ceng itsem gerek

İt gibi murdar rakîb ölmezse yâr elden gider

Bâde-i Nâb ile Buldu Rûh-ı Cânân Revnak

Bâde-i nâb ile buldu rûh-ı cânân revnak

Gûyiyâ güller ile buldu gülistân revnak

 

Zülf-i miskîn ki rûh-ı yâr ile tâbende durur

Şem’-i pürnûr ile san buldu şebistân revnak

 

Göricek yaşımı naz ile salınır ol yâr

Cûyibar ile bulur serv-i hırâmân revnak

 

İşidip nâlemi handân olur ol yâr bulur

Na’ra-i bülbül ile gonca-i handân revnak

 

Eşk-i çeşmimle olur lâ’l-i leb-i yâr ferah

Tâb-ı kevkeble bulur lâ’l-i Bedahşân revnak

 

Hatt u hâl ile bulur Avnî rûh-ı yâr şeref

Bâblarla nitekim buldu Gülistân revnak