Matematik Köyü’nde neler yaşadım? 8. bölüm

Dizi yazımız bugün son bölümüyle sizlerle… Bakın Matematik Köyü, Birkan’ı nasıl değiştirmiş…

Matematiği sevmek için Şirince’deki Nesin Matematik Köyü’nde Yaz Kampı’na katılan Birkan Kaşıkçıoğlu, 15 gün boyunca köyde neler yaptıklarını bizlere gün gün anlatıyor…

12. GÜN 28.06.2013 – Cuma

Merhaba sevgili günlük,

Artık belki de Matematik Köyü’nün son günü çünkü bir gün önceden giden arkadaşlarımız olacak. Cumartesi günü bazılarımız ayrılacak…

Dünkü yorgunluktan sonra bugün uyanamadık. Bugün bizi arkadaşlarımız uyandırdı. Hep beraber kahvaltıya indik. Bugün hiç kimse gülmüyordu. Özgür bile espri yapmıyordu. Ama yine de neşeliydik. Kahvaltıyı yaptıktan sonra hep beraber derse gittik. Bazı arkadaşlarımızın son günü olduğu için hocalarımızla vedalaşıp, fotoğraf çektirdiler. Bugün dersler biraz daha hafif geçti.

Saat 12.00 gibi öğle yemeğine gittik. Bugün yine yemekten sonraki görevimiz tuvalet temizliğiydi. Yemeğimizi yedikten sonra sözleştik; bugün Sevan Nişanyan anıtına gidecektik.

Grubumla birlikte temizlik odasına gidip eldivenleri giydik. Çamaşır suyumuzu falan alıp büyük kütüphanenin tuvaletine gittik. Herkes bir tuvalete girdi. Tuvalet temizlemeyi öğrenmiştik. Çünkü bu üçüncü tuvalet temizliği oluyordu. Tuvaletleri tertemiz yaptık. Malzemeleri de temizlik odasına bıraktık. Arkadaşlarımla buluştum.

Hep beraber toplanıp Sevan Nişanyan anıtına gittik. Kaya mezar da deniliyor. Öğleden sonraki derse kadar oradaydık. Sonra derse gittik. Zaman çok hızlı akıp geçti. Normalde akşam dersleri hiç geçmezdi. Saat 20.00 gibi akşam yemeğini yedik.

Sonra hep beraber büyük kütüphanenin asmasına çıktık. Orada yıldızları seyrederek gece yarısına kadar oturduk. Sonra  çadırlarımıza gittik, geç saate kadar oturduk.

Yarın görüşmek üzere sevgili günlük.

 13. GÜN 29.06.2013 – Cumartesi

Günaydın sevgili günlük,

Bugün biraz geç kalktık. Kahvaltıya inmeden derse gittik. Artık tribün yavaş yavaş boşalıyordu. Bugün gidenler de oluyordu. Haliyle çok fazla ders işleyemedik. Sabah dersleri daha çok fotoğraf çekinerek, tişörtleri imzalatarak geçti. Hep beraber öğle yemeğini yedik.

Bugün görev yapmadık. Özgürle Şirince’ye gittik. İkimizde ailemize hediye falan alacaktık. Şirince’de en çok hediyelik eşya ve şarap satılıyor. Ben uçakla döneceğim için şarap almadım. Daha çok hediyelik eşya tarzı şeyler aldım.

Özgür’le birlikte tekrar köye döndük. Saat 15.30’a falan geliyordu. Bir bardak çay içip tekrar derse girdik.

Zaman artık dur durak bilmiyordu. Derslerde bitti. Yemeğimizi yedikten sonra büyük kütüphanenin yanındaki asmaya gittik. Espriler havada uçuşuyordu. Espritüel ve neşeli arkadaşlarım olduğu için çok mutluyum.

Saat 00.00 gibi çadırlarımıza gittik. Çadırda kalmak zorunluydu. İşte bu son güne dair planımız dışarıda hep beraber uyumaktı.

Sekiz kişi dışarı çıktık. Hamamın yanındaki koltuklarda oturduk. Orası karanlıkta görünmüyordu. Yanımızdan ağabeyler ve ablalar geçse de görmüyorlardı. O gece dışarıda yattık. Çok eğlenceli bir gün oldu.

Yarın görüşmek üzere sevgili günlük.

14. GÜN 30.06.2013 – Pazar

Günaydın sevgili günlük,

Bugün Matematik Köyü’nden ve çok sevdiğim arkadaşlarımdan ayrılacağım. Çoğunu almak için ailesi gelmişti. Bazısı da kendi dönüyordu. Benim arkadaşlarımın bazısı gitti. Sadece Özgür, ben ve birkaç kişi kalmıştık. Beraber kahvaltımızı ettik. Sonra tren saatlerine falan baktık. Ona göre hareket edecektik. 17.00’a kadar köyde kalma şansımız vardı. Çünkü bizden sonra başkaları gelecekti.

Yorganlarımızı toplayıp çamaşırhaneye götürdük. Valizlerimizi kantinin önüne koyduk. Yeni gelenler içinde bir kayıt masası açılmıştı. Yine çok yoğundu.

Saat 15.30 gibi Selçuk’tan bir tren Adnan Menderes Havalimanı’na gidiyordu. Saat 13.30 gibi Ali hocayla ve arkadaşlarımla vedalaştım. Arkadaşlarımın ailesi geleceği için onlar daha köyde kalacaklardı. Ali hocaya bir kitabını imzalattım. Onun da bende çok emeği geçen matematik öğretmenime hediye edecektim. Hüzünlü bir vedanın ardından köyün minibüsüyle Şirince’ye gittim. Oradan Şirince minibüslerine binip Selçuk’a gittim. Daha trenin gelmesine 40 dakika vardı. Biraz Selçuk’ta oyalandım.

Saat tam 15.30 gibi tren geldi. Trene bindim. Tren tıklım tıklımdı. Tam 50 dakikada Adnan Menderes Havaalanı’na vardım. Ailemi çok özlemiştim. Uçak saati ise 18.20 idi. O saate kadar bekledim. Dün tanıştığım bir arkadaşımı gördüm. Onunla da aynı uçaktaymışız. O da İstanbul’da oturuyormuş. Saat 18.20 gibiydi ki uçağın rötar yaptığı anons edildi. Tam saat 20.00’ye kadar Can ile bekledik. Hatta Can ile yan yana oturuyormuşuz. Saat 20.00 gibi uçağa bindik. 1 saatlik bir yolculuğun ardından İstanbul’a vardık. Orada da Can ile vedalaştık. Dışarıda abim beni bekliyordu.

Abilerimi çok özlemişim hemen sıkıca sarıldım. Eve gittik. Annem, babam beni çok özlemişler. Annem en sevdiğim yemeği yapmış. Gerçekten Matematik Köyü bana yaradı. Yemek bittikten sonra kendi tabağımı ve bardağımı alıp mutfağa gidiyordum ki arkamdan kahkaha sesleri yükseldi. Ben hiç bu zamana kadar böyle bir şey yapmamıştım. 🙂

Matematik Köyü macerası da burada sona erdi.

ÖNCEKİ BÖLÜMLER…

>> MATEMATİK KÖYÜ’NDE İLK GÜN… <<

>> DERS SONRASI BULAŞIK NÖBETİ <<

>> MATEMATİK KÖYÜ’NDE TATİL GÜNÜ <<

>>MATEMATİK KÖYÜ’NDE  TUVALETLERİ TEMİZLEME SIRASI BENDE <<

>> MATEMATİK KÖYÜ’NDE HAFTA SONU NASIL GEÇİYOR? <<

>> MATEMATİK KÖYÜ’NDE SIKILMAK MÜMKÜN DEĞİL <<

>> MATEMATİK KÖYÜ’NE BELEDİYE BASKI YAPIYORMUŞ <<

>> MATEMATİK KOYU İLE İLGİLİ DETAYLI BİLGİ <<