Neden Kendimizi Gıdıklayamayız?

Neden Kendimizi Gıdıklayamayız? Gıdıklanır mısınız? Kimilerinin bu soruya vereceği yanıt hayırken kimilerinin de evettir. Hatta sadece hafif bir dokunmaya bile kahkahalara boğulanlar vardır. Gıdıklanma hissi başka birinin bizi gıdıklaması ile mümkün oluyor. Kendimizi gıdıklamaya çalıştığımızda bunda başarılı olamıyoruz. Yapılan araştırmalarda beynimizin, yaptığımız gıdıklama eylemini denetleme hususunda son derece iyi olduğu saptanmış.

Vücut gıdıklanma hissi karşı konulamaz kahkahalarla birlikte yaşanan bir his ve gıdıklanma tiki aşağı yukarı herkeste aynı bölgelerde hissedilir. Ayak gıdıklama ve koltukaltı gıdıklama hemen hemen herkeste aynı hisleri ve tepkileri doğurur. Algılarımız tüm gün boyunca dışarıdan gelen uyaranlara açıktır. Bir de kendi eylemlerimizin oluşturduğu iç algılarımız vardır. Yürürken kollarımızın sallanışını, yerin sertliğini, bir şeyler yerken dilimizi, konuşurken dudaklarımızı çoğunlukla hissetmeyiz. Daha doğrusu onları unuturuz. Ve birisi birdenbire arkadan bize dokunuverse hızla irkiliriz. Zira beynimiz daima tetiktedir.

Araştırmacılar gıdıklanan kişilerin beyinlerini incelemiş ve kendi kendini gıdıklayan kişilerin somatosensoriyel korteksinde çok az hareketlilik olduğunu fakat başkası tarafından gıdıklanan kişilerde bu haraketliliğin daha fazla olduğunu görmüşler. Kişi kendi kendini gıdıkladığında beyincik, gıdıklanma tepkisini iptal etmek için uyarı gönderir. Araştırmacılar başka bir şeyi daha keşfetmişlerdir ki o da şudur; beklenen bir gıdıklama geciktiğinde, aniden gelen bir gıdıklanma kadar etki bırakmaktadır. Yani gıdıklama olayı tahmin edilmediği zaman çok daha etkili yani keyifli olmaktadır.